kitaplığından ödünç kitap vermeyen insan

Öyle büyük bir kitaplığım yok ama ergenlik zamanında okuduğum o ergen kitaplarımı dahi vermem. Canımı veririm kitabımı yine vermem.

Keşke zamanında ben de bu insan olsaydım. O kadar çok eksik var ki kitaplığımda hala baktıkça üzülüyorum

ben seviyorum ödünç vermeyi. güzel bir şey okuyorsam başkası da okusun isterim. bazen arkadaşlarıma kitaplığımın fotoğrafını atıp istediğiniz kitap var mı diye sorarım. ödünç verdikten sonra da kitabım nerde naptın okuyor musun falan diyerek takibini yaparım. kitabı vermekte sorun yok ama verdiysem okunsun isterim öyle bir takıntım var. ilkokulda imzalı bir kitabım vardı sınıftan bir arkadaşıma vermiştim. sınıfın geri kalanı da konuyu merak edip aralarında döndürdüler kitabı. hoca kitap okuyun dese okumazlar. bendeki kitap günlerce sınıfta okundu öyle sırayla. en son kim okudu bilmiyorum bana geri gelmedi. yine de iflah olmadım. çünkü etrafımdaki insanlar artık sorumsuz ilkokul çocuğu değiller. ben de sana kitap vermiştim onu geri alacağım değil mi demekten çekinmiyorum

Paylaşmayı sevmediğim tek şey kitap olabilir. Kitaplar insanların özelidir bu sebeple muhafaza altına alınması kadar tabii bir şey olamaz.

verdiğim nice kitaplar geri dönmediği için vermiyorum. halk kütüphanesi değilim.

geri ver diye darladığım insanımsılar "okuyom onu ben yha" diyip de vermeme yüzsüzlüğüne eriştiği için böyle bir kişi olmak zorunda kaldım

Verince geri gelmiyor geri gelen de nasıl geliyor bir görseniz

Ben kitap takaslaşmasını çok severim kitap vermeyi de çok severim. Bir takibini çok ciddi olarak tutmam ama kitap vermenin insan ayırdının en ucuz yolu olduğu fikrini ortaya atabilirim. Bugün kitap gibi basit bir şey bile emanet edilmeyecek insanı niye hayatımda tutayım ki? Bir de ben bir kitabı bir kez okur bir daha da okumam o sebeple bu aidiyetçiliğin doğru olmadığını düşünüyorum. Kütüphanede yoksa satın alırım ardından da o kitabı olabildiğince döndürürüm ki verdiğim paraya değsin.

son yıllarda bu özelliğimi bi tık kaybetsem de deliler gibi kitap okuyan ve kitap satın alan bi insanım. ve tek çocuk olduğum halde yani paylaşma duygusunu hiç bilmediğim halde kitaplarımı paylaşmayı seviyorum. geri dönüp dönmemesini de aşırı önemli bi kitap değilse umursamıyorum, peşine düşmüyorum. çevremde pek fazla kitap okuyan insan yok açıkçası. kitap okumak benim için bambaşka bi tutku olduğu için de herhangi birinin kitap okumasına katkı olabilmek benim için çok özel. o yüzden siz yeter ki okumak isteyin ben ödünç veririm kafasındayım. paylaşmak güzeldir.

Çocukluğumdan beri kitaplarıma çok ilgi gösteririm. Ne bir sayfasını kıvırır ne altını çizer ne de kötü ortamda muhafaza ederim. Ama çoğu insan öyle değil üstüne bir şeyler mi döken dersin altını çizen mi dersin kaldığı yeri bulmak için sayfayı kıvıran eden mi dersin. Hepsini gördüğüm için maalesef kimseye kitap ödünç vermem. Vermemeye çalışırım en azından. Çok sevdiğim kişilere düzgün bakması şartıyla veririm o da eğer aldığı gibi vermezse bidaha da sittin sene bir şey vermem. Sadece kitap değil kalem için de geçerlidir bu.

Başucu kitaplarımı ve keyifle okuduğum seri halde aldığım kitapları vermem...okumayı bile öğrenmeden kitaplarla tanışan bir insanım saatlerce resimlerine bakar birinin boş zamanını yakalar oku derdim. Kitaplarım çok değerli altını çizerim, not alırım, tarih atarım..hatta verdiysem okuyan kişiye altını çizebilirsin ama kurşunkalemle derim :) ve tabi ki geri alırım...verdiğimde gelmeyen kitaplarım oldu bana bişeyler kattıysa eĝer tekrar satın aldım... Kitaplığımdan vermemeyi tercih ettiğim kitap olursa sipariş verir aynısını alır hediye ederim. Eski eşim kitaplarımı satmak istedi zamanında çok kızdım öfkelendim, çünkü ben onları almak için hem okula gittim hem çalıştım...ve ne yapacağım beni ilgilendirir... Bir çok kitabımı ihtiyacı olan üniversite ve lise öğrencilerine verdim, ilkokuldan sakladığım kitaplarım vardı geçen sene de onları deprem bölgesinde ki çocuklara gönderdim... satmak mı hayır ihtiyacı olana vermek her zaman daha kıymetli benim için.. Bir de yaz dönemlerinde küçük prens,şeker portakalı,mavi tüy gibi kitapları satın alıp banklara ve çocuk parklarına bırakıyorum içine not düşerek okumak güzeldir...oku ve sen de paylaş yazıyorum... bir gün kitaplardan biri bana geri geldi deniz kıyısında otururken liseye giden bir kız kitabi aldığı banka geri getirmişti ,buradan alıp okumuştum başkası okusun diye bırakmaya geldim dedi :) Bulunduğum bölgede gazeteye haber oldum hala benim kim olduğumu bilmiyorlar kitap bırakmaya devam...

Ahmet Ümit hayranıyım nickine bayıldım başkomiser nevzat bende aslaaa kitaplarından vazgeçemeyenlerdenim:) Okuma benim kitabımı kardeşim istediğin varsa söyle yenisini alayım ama benim bağlarıma elini sürme. Ayraç kullanmanın ne olduğunu bilmeyen, eline geçeni rastgele atmayı seven insanlar var. Ben okurken cildi yıpranacak diye kitap kılıfı kullanıyorum. Evet ne çok kıymetli kitaplarım varmış. Okuyoruz ki alıyoruz. Sende oku sende al.